Pagina:Brouwkunde.djvu/22: verschil tussen versies
(→Onbewerkt: Nieuwe pagina aangemaakt met '<p> De ''Graanzolders'' moeten verſcheiden zyn, om allerlei ſoorten van graan op te kunnen leggen, want meeſt al de ſoorten van graan, zyn bequaam om te Mouten;...') |
|||
| Paginastatus | Paginastatus | ||
| - | + | Proefgelezen | |
| Broodtekst (voor transclusie): | Broodtekst (voor transclusie): | ||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
</p> | </p> | ||
De ''Meltbak'' is gemeenelyk langwerpig vierkant, van ſteen opgemetzelt, van binnen met lood bekleedt; onder aan den bodem ſtaat een kraan, waar door het water, daar de gerſt in geweekt heeft, word afgetapt, het welk verder door een | De ''Meltbak'' is gemeenelyk langwerpig vierkant, van ſteen opgemetzelt, van binnen met lood bekleedt; onder aan den bodem ſtaat een kraan, waar door het water, daar de gerſt in geweekt heeft, word afgetapt, het welk verder door een riöol wegloopt, op den bodem van de ''Meltbak'' ligt een loſſe bodem, met gaten doorboort. In dezen bak word het graan, dat men Mouten zal, zoo lang geweekt, tot dat het bequaam is om uit den bak te doen, het welk men bemerkt als men de twee | ||
eindens, vooral van de Gerſt, tuſſen de vingers genomen zynde, tot malkander kan drukken. | eindens, vooral van de Gerſt, tuſſen de vingers genomen zynde, tot malkander kan drukken. | ||
Versie van 2 dec 2014 22:12
De Graanzolders moeten verſcheiden zyn, om allerlei ſoorten van graan op te kunnen leggen, want meeſt al de ſoorten van graan, zyn bequaam om te Mouten; nogtans van Mout ſprekende, word daar geen ander graan dan gemoute Gerſt door verſtaan.
De Meltbak is gemeenelyk langwerpig vierkant, van ſteen opgemetzelt, van binnen met lood bekleedt; onder aan den bodem ſtaat een kraan, waar door het water, daar de gerſt in geweekt heeft, word afgetapt, het welk verder door een riöol wegloopt, op den bodem van de Meltbak ligt een loſſe bodem, met gaten doorboort. In dezen bak word het graan, dat men Mouten zal, zoo lang geweekt, tot dat het bequaam is om uit den bak te doen, het welk men bemerkt als men de twee eindens, vooral van de Gerſt, tuſſen de vingers genomen zynde, tot malkander kan drukken.
