Pagina:Brouwkunde.djvu/69: verschil tussen versies
| Broodtekst (voor transclusie): | Broodtekst (voor transclusie): | ||
| Regel 23: | Regel 23: | ||
1. Een helder doorſchynend vocht, eenigzints naar Gerſt riekende. | 1. Een helder doorſchynend vocht, eenigzints naar Gerſt riekende. | ||
<span></span> | |||
Huidige versie van 3 okt 2015 om 19:04
De Wintergerſt brengt veel al korter en dikker airen, dan de Zomergerſt voort, hoewel zulks mede al naar het Land, daarze groeit, verandert; voorts is derzelver onderſcheid gering. Nochtans wordt de Wintergerſt tot het maken van Mout, om Bier mede te brouwen, dat men bewaren wil, beſt geoordeelt: De bladeren, die de ſtroohalm bekleeden, worden door heur rypheid zachter in het aanraken, en de airen worden meeſt a1 door hun lengte en zwaarſte naar beneden gebogen.
De Gerſt bevat in zich veel vaſt zout met zwavel, als ook eenig vlug zout en aarde met water vermengt: Het geen de Scheikonſt beſt ontdekt: By voorbeelt, men diſtillere door een Retort, Kromhals, een genoegzame quantiteit nieuwe goede Gerſt, zoo zal ’er over komen.
1. Een helder doorſchynend vocht, eenigzints naar Gerſt riekende.
